Tekst en foto’s Vera Bak.

Om de route van dag 1 te bekijken klik dan op de volgende link dag-1

Klokslag 9.15 uur vertrok het peloton, bestaande uit 27 personen, richting de IJssel.
Niet alleen had iedereen er veel zin in maar ook de weergoden lieten zich van hun beste kant zien.
Strak blauwe hemel, weinig wind (een unicum tegenwoordig in Nederland) en zo’n slordige 80 km (per dag) voor de boeg, de juiste ingrediënten voor een mooi fietsweekend. De route gaat via Zeewolde langs de dijk naar Harderwijk waar – vlak voor de oversteek naar het vaste land – de eerste koffiestop is gepland bij “The Boathouse”, een leuk plekje met uitzicht op het haventje. Maar belangrijker nog: de koffie en appeltaart waren verrukkelijk!

We laten het zonnige terras weer achter ons en peddelen verder via een voor vele van ons nieuwe route richting Nunspeet. Net voorbij het plaatsje maken we een stop voor de picknicklunch, aan de “Zandenplas”. Onder de bomen is het goed toeven. Als de inwendige mens weer is gevuld rijden we verder langs prachtige heidevelden, die dit jaar gelukkig weer in volle bloei staan. De volgende pleisterplaats is “De Ossenstal”. Op het gezellige terras nuttigen we een drankje en dan stapt het peloton weer op voor het laatste traject van de eerste dag. De eindhalte van vandaag is “De Stuurmanskolk”, een camping aan de IJssel waar we in 4-persoons houten chaletjes overnachten. De verdeling van de huisjes verloopt soepel en al snel is iedereen druk om zijn of haar plekje voor de nacht op te maken.

Om 19.00 uur verzamelen we weer in het restaurant bovenop de dijk, met uitzicht op de rivier, voor een koud en warm buffet. Het duurt eventjes voordat alle schalen op de serveertafels staan maar dan weet je ook niet wat je ziet. De kok heeft werkelijk zijn beste beentje voorgezet: diverse koude en warme soorten vlees, vis, salades en wat al niet meer. Teveel om op te noemen. Dan volgt het dessert… ik kan geen superlatieven meer bedenken. Wij – Constance, Minie en ik (de organisatoren van dit weekend) – kijken elkaar met ongeloof aan. Hadden wij dit besteld? Nee toch? Inmiddels storten de fietsers zich met ongeveinsd enthousiasme op de ijstaarten, mousses en de chocoladefontein met marshmallows. Als iedereen bommetje vol zit verplaatsen we ons naar het terras om daar nog een “slaapmutsje” te nemen.

Zondag 25 augustus:

Om de route van dag 2 te bekijken klik dan op de volgende link voek-dag-2-nykerk

Om 07.00 uur is er alweer volop beweging op de camping. Om 08.00 uur zitten we aan het eenvoudige doch voedzame ontbijt. Om 9.15 uur verzamelen we weer bovenaan de dijk voor de tweede etappe: terug naar Nijkerk. Weer is het een prachtige zomerse dag. In een rustig tempo fietsen we een heel stuk langs de rivier om vlak voor Deventer af te slaan naar Twello.

We doorkruisen het plaatsje en vervolgen onze weg rondom het meertje ‘Bussloo” om bij “Hofstede De Middelburg” te stoppen voor de broodnodige “koffie met appeltaart”. De locatie is prima, een mooi terras met uitzicht op het meer. Helaas is het tempo van de bediening wat laag, misschien door de warmte. Daardoor loopt de geplande drie kwartier uit tot anderhalf uur en pas om 12.30 uur stappen we weer op de pedalen, hetgeen tot gevolg heeft dat we alle volgende pleisterplaatsen moeten bellen om de boel op te schuiven.

Bovendien is het behoorlijk klimmen en dalen geblazen tussen Beekbergen en Radio Kootwijk, waardoor we nog een extra korte eet stop moeten inbouwen omdat er fietsers “van hun zadel dreigen te vallen”. Ook de hitte zal hier debet aan zijn, het is inmiddels boven de 30 graden. Bij Radio Kootwijk maken we alsnog de geplande picknicklunch-stop en vanwege de hitte bieden we een extra verfrissing aan.

Voor de laatste tussenstop is “Het Veenhuusje” ingepland. Ruim een uur later dan afgesproken en vlak voor sluitingstijd komen we de theetuin oprijden. Gelukkig kunnen we alsnog onze drankjes krijgen en even uitblazen van de pittige kilometers door het heuvellandschap van de Veluwe.

Een woord van dank:
Het door ons voor de eerste keer georganiseerde weekend kunnen we wel een succesje noemen.
We danken iedereen voor alle positieve en opbouwende reacties, dit geeft ons weer energie om in 2020 nogmaals de uitdaging aan te gaan. Onze dank aan Jan van de Horst, die – zoals gebruikelijk – het verkeer bij de oversteekpunten op afstand weet te houden. Mede daardoor kunnen we lekker door peddelen.
Dank ook aan Andries Beijer, die de foto’s en dit verslagje op de VOEK-site heeft gezet. Eveneens dank aan Irene van de Vaart, die de verspreiding van onze berichten voor de deelnemers heeft verzorgd.

We kijken met veel plezier op het weekend terug en hopen dat we volgend jaar een mooie herhaling kunnen maken.

Hartelijke groet,
Vera
mede namens Constance en Minie

 

 

 

0